PABABA NG MGA KAMAY, MAY KINUHANG OFFICIAL PHOTOG/VIDEOGRAPHER
Note:
Rant.
Wala ng mas nakakainis pa sa eksena kung saan yung kinuhang official
photograher o videographer sa isang event eh yun pa ang hindi
makatrabaho ng maayos dahil natatakpan ng mga ulo o kamay ng mga
guest o nanunuod. Sa panahon ngayon na masyado ng techie ang mga tao
at puro iphone at android phones ang mga nasa kamay eh lahat na
magaling mag shoot. Wala pa akong napuntahan na event na walang
nagshoot gamit ang cellphone o ipad; walang masama sa ganito at kahit
ako gumagamit rin pero ibang usapan na kapag nakakaabala at
nakakasira na sa daloy ng pagtitipon.
Noong nagtatrabaho pa ako sa isang studio, kapag may mga events o
kadalasan wedding eh ako ang videographer o kaya naman photographer.
Mahigit dalawang taon ko na ring trabaho ang ganito (at tatlo na pala
dahil sa sunod kong trabaho). Pero para saan pa ang mga dala namin na
mamahaling kagamitan kapag naharangan na kami ng ilan sa mga
"shooter" na tinutukoy ko nga kanina. Pipiktyuran ko ang
mukha ng mga ikakasal pero 'yung kalbo sa harap ko ang lumabas sa
camera; pipiktyuran ko 'yung groom pero logo ng apple ang lumabas.
Di'ba nakakainis? Hindi ako si daddy long legs at hindi rin ako
kasingtaas ni hulk kaya mahirap. Kinuha kayo ng tao na yan para
maidokumento ang mga masasaya at magandang pangyayari; ineexpect nyan
na maganda ang mga shots pati ang mga video kasi kilala naman kayong
kumpanya at may pangalan na kayo pero magiging mahirap yan kapag
marami ang sumisingit. Binayaran nyo kami ng mahal. Kaya
responsibilidad namin na maganda ang kalalabasan. Bago magsimula
dapat alam ko na kung saan ako pwepwesto para hindi ako maharangan ng
mga tao.
Trabaho ko ang mag shoot at kasama na rin sa trabaho ko ang maging
bouncer. Hindi yung tipo na nambabalibag ng tao palabas ng pinto
dahil bukod sa payat lang naman ako at baka ako pa ang ibalibag pauwi
ng aming bahay, kundi yung tipo na nagsasabi ng gumilid muna kasi may
daraan o may importante ng pangyayari na dapat makunan. At karamihan
pa rito eh makukulit; lahat pa nakataas ang mga kamay at puro iphone,
ipad, samsung lahat ng brand na nakikita ko sa sm ang hawak. At
please lang, kung iuupload nyo naman sa facebook o tumblr eh
siguraduhin nyo naman na maganda naman ang shot at hindi blur. Wala
ring papansin dyan kung sakali. Seryoso magshoshoot kayo sa madilim
na madilim na simbahan gamit ang inyong smartphones? Sabihin ko crap
ang mga shots na yan at wala kang mapapala. Kung dslr nga
paminsan-minsan nahihirapan sa dilim ang smartphones pa kaya.
Inimbitahan kayo para makibahagi sa kasiyahan ng dalawang taong
nagmamahalan (kasal syempre), hindi para kunan sila ng pictures na
kadalasan hindi naman nila papansinin. Minsan shinoot ko ang buong
batch ng Ateneo Highschool ng sama-sama at sabihin ko sainyo lahat ng
mga magulang at lahat ng mga kapamilya ng mga gagradweyt ay
nagkumpulan sa harap na parang inaabangan ang pagbaba ni Tom Cruise
sa sasakyan. S*** para akong nasa evacuation center habang bumabagyo
at kahit anong sabi ng isang faculty staff na tumabi muna kasi may
official na magpipicture eh walang nakikinig. Kumuha ako ng isang
upuan at doon ako tumayo; hindi rin nakatulong kahit wide lens pa
gamit ko. Ang gulo at siksikan.
Beautiful!!
|
What the F...!
|
Minsan pa nag shoot ako sa isang event sa isang kilalang Catholic
school. Hindi ito kasal. Ang instruction sa akin eh picturan ko lahat
ng estudyante sa stage kasi bibigyan sila isa-isa ng award. Sisiw na
sisiw na sa akin ang ganitong trabaho sa dami ba naman ng nakuhanan
ko sa iba-ibang paaralan at unibersidad dito sa probinsya. Nasa
kalagitnaan ako ng aking pagpipiktyur ng mahalata ko ang isang lalaki
na may dala ring dslr at tinatawag ang mga studyante sa taas ng stage
para picturan nya. Ito yung tipo na binibenta ang mga picture na
kinunan nya sa kanikanilang mga magulang pakatapos ng event. Ano ang
nakakainis sa ganitong pangyayari? Imbes na tumingin sa akin ang mga
estudyante dahil ako ang inatasan ng paaralan, eh sa kanya tumitingin
ang mga nasa taas ng intablado at humaharap pa sa kanya sa gilid kasi
nga tinatawag nya. Sino ang mapapagalitan kapag may nagreklamong
magulang kung bakit nakatagilid ang anak nya at hindi nakatingin sa
litrato? Ako at ang kompanyang pinagtatrabahuhan ko. Respeto naman
'tol. Nag-init talaga ang ulo ko doon sa lalaki; tinitigan ko sya ng
matalim at may lumabas na mura sa bibig ko na halatang naintindihan
naman nya kaya biglang gumilid at hindi na nakaporma. Walang masama
sa ganun, pero sabi ko nga respeto naman.
Papalapit na ang bride sa groom. Umiiyak na ang bride sa sobrang
saya. Hindi makita ng groom ang bride na naglalakad kasi natatakpan
ng mga panauhin at ang mga kamay nila na lahat may hawak na ipad
(sorry ulit apple). Sumakit leeg ng groom, at sumakit din ulo ng
official photogs kasi puro mukha ng mga guests ang nakunan. Shit. Bye
bye byutiful moments. Hindi na ulit yan mangyayari. Kawawa naman ang
kinasal kapag nakuha na nila wedding albums at kawawa ang mga photogs
kasi masasabon sila. See? Ganyan ang kadalasang nangyayari. True
Story.
0 comments:
Post a Comment