GAWD-DAMIT
Hindi kasi talaga ako mahilig sa
damit, sapatos at kung ano-ano pang bagay na nilalagay sa katawan.
Ayoko mang magkwento (na naman)
ng tungkol sa aking sarili ay wala na akong magagawa kasi nauuhaw na ang pinoy
blog ko sa mga walang kwentang mga post. Kahit ano na lang na topic, tutal
hindi talaga ako maka concentrate habang sinusulat ko ito dahil nakikinig ako
ng music at nakaminimize ang FIFA 08. 0-1. Nevermind.
Kapag napapasyal ako sa mall ay
hindi naman talaga ako pumupunta sa mga tindahan ng mga damit. Hindi naman sa
wala akong pera...pero . Ok kadalasan wala talaga akong ka pera-pera sa aking
bulsa sigurado yan pero kapag may pera naman ako ay binibilhan ko naman ang
sarili ko ng kung ano trip ko. Hindi nga lang talaga damit at please lalo na
kung branded. Sa totoo lang ay nasasayang ako sa pera na ipambibili ko ng damit
na branded na yan; ang mahal-mahal kaya tapos ipampupunas ko lang sa oily at
pinagpapawisan kong mukha kapag nakalimutan kong magdala ng panyo. Kapag bibili
naman ako ng damit ay sa ukay-ukay lang. Pero posible lang ito mangyari mga
tatlong beses sa ilang taon. Kadalasan ay football jersey lang ang palagi kong
hinahanap at kapag wala akong nakitang maganda ay sibat na. Hanggang sa muling
pagkikita CK o kaya Element. Pero hey, ok lang naman ako manamit, Hindi naman
ako 'yung tipong mabubugbog ng mga gangstah kapag naglakad sa madilim na kanto.
Tshirt at shorts ang pinakatrip kong porma. Sorry ah pero nababaduyan kasi ako
sa mga porma nung mga artista sa isang teen tv show. Yuing bang mga pa-kyut na
porma na masarap matamaan ng lumilipad na bola sa basketball court. Opps.
Sabagay ok lang ata kasi medyo mga bata pa naman sila eh ako uugod-ugod na at kailangan pang
magdala palagi ng tableta ng planax. Basta gusto ko lang simple; kahit damit ko
ukay o kahit mahalata mo na karamihan dyan niregalo lang sa akin o ibinigay;
kahit tawanan mo pa ang sapatos ko na mumurahin lang at di kagandahan o kahit
tawagin mo ako na jologs o walang kwenta pomorma --- wala ako pakialam.
Kontento na ako sa tshirt lang o kahit kupas na pantalon. Weh?
Kadalasan napupunta pa ang pera
ko sa bookstore kakabili ng magazine o aklat. Ewan ko ba kung bakit di ko
mapigilang bumili kapag nakakakita ako ng mga ganyan. Pakonti-konti ngang
natatambak ang mga magazine at aklat sa aking boarding house. At dahil nga sa
medyo busy na rin ako sa aking trabaho , di ko naman talaga lahat nababasa ang
aking mga nabibili. Nakatambak lang minsan, pero masaya ako kapag nakikita ko
ito sa gilid ng aking higaan, o nakapatong-patong na kung mapapansin mo ay may
nakalagay sa ibabaw na maliit na globo. Bakit may globo? Wala naman. Display
lang 'dre. Pero nasasayo pa rin yan kung ang naiisip mo na baka “world
domination” ang plano. Weh. Villain ako di'ba? Naalala ko na may nagtanong pa
nga palang babae sa akin kong ako ba'y sociopath. Pambihira. Aabangan kita sa kanto.
Hindi ko na alam kong paano
tatapusin ito pero wait .....whow!!!!! GOAL!!! 1-1.
0 comments:
Post a Comment